سپهر اقتصاد - زهره مهرنوروزی؛
گردشگری از آن دست صنایعی است که همه باور دارند آینده کشورها را تغییر می‌دهد. حوزه‌ای زیربنایی با زنجیره‌ای گسترده از مشاغل و کسب و کارهای مرتبط که بسیار هم برای کشورها ارزآوری دارد. وقتی از اقتصاد گردشگری صحبت می‌کنیم، منظور تمامی فعالیت‌های مرتبط با توریسم و گردشگری در بخش‌های مختلف از حمل و نقل گرفته تا اقامت و اسکان، رستوران‌ها و مراکز تفریحی، اماکن و بناهای تاریخی، جاذبه‌های طبیعی و آداب و رسوم و میراث فرهنگی و قومی است که وجه مشترک همه آنها نیز گردشگری و سفر است. درست از زمانی که گردشگران عزم سفر و جایجایی از نقطه‌ای به نقطه دیگر می‌کنند، مجموعه‌ای از فعالیت‌های اقتصادی آغاز می‌شود که در دسته‌بندی اقتصاد گردشگری قرار می‌گیرند.
بازدید از اماکن و جاذبه‌ها، خریدهایی که انجام می‌شود و در نهایت هم برگشت به مبدا، همگی طیف وسیعی از فعالیت‌ها هستند که برای آنها ارز (خارجی) یا پول (واحد پولی رایج) هزینه می‌شود و بنابراین جزء اقتصاد گردشگری محسوب می‌شوند.
درآمد صنعت توریسم بیشتر متکی به شکل مستقیم آن است. در درجه اول گردشگری مفهومی اقتصادی است. کسی که از منطقه‌ای خارج می‌شود و به جای دیگری می‌رود، به اقتصاد آن منطقه پول تزریق می‌کند و گویی در راه رشد و توسعه آن منطقه گام برداشته یا کالایی را از نقطه‌ای به نقطه دیگر صادر کرده است. قم یکی از سه استان زیارتی کشور است که قطب دوم گردشگری زیارتی را به خود اختصاص داده است، اما تمام سهم و سود حضور زائران و گردشگران دراین شهر نسیب کاسبان مرکز شهر می شود و مناطق مختلف شهری از این سود سرشار به استثنای این دوسال بی بهره هستند.
پیشترها عده زیادی که همه بضاعتشان به یک بقچه 50 در 50 خلاصه می شد بر سر راه زائران و مسافران کاسبی می کردند که با طرح ساماندهی شهرداری بساط این افراد هم برچیده شد. حالا دیگر سهم مناطق شهر از جمله منطقه 5 و 2از ساکن شدن در قم همان انگ حاشیه شینی است و بس این در حالی است که سه امامزاده شاخص استان در منطقه دو واقع شده است. بعد از سفر رهبری به استان قم واختصاص بودجه عمرانی به منطقه 2 در بخش شاهد شرقی و غربی چهره محرومیت از آن زدوده شد، اما همچنان فقرمهمان سفره آنهاست اینجا که نسبت به دیگر مناطق از جمعیت بالایی برخوردار است سهمی از آموزش های فرهنگی ندارد تاسف انگیزتر اینکه قدم به قدم اینجا یک واحد فروش ابزار آلات قلیان و سیگار وجود دارد دریغ از یک دکه روزنامه ویا محصولات فرهنگی فروشی. بدتر از همه تا دلت بخواهد فروش فیلم های خارجی که اکثرا هم مردان رویایی بزن بهادر را تبلیغ می کنند در این منطقه وجود دارد. سوالی که پیش می آید با توجه به پتانسیل اقتصاد گردشگری جایگاه شهرداری مناطق کجاست؟
چرا تمام ظرفیت های گردشگری در منطقه یک و چهار متمرکز شده است؟
اساسا شهرداری مناطق برای مدیریت بهتر و شناخت فرصت های مناطق ایجاد شده است اما انگار دراین شهر فقط دو منطقه شهردار دارد از نظر اقتصاد گردشگری منتفع هستند و قیمت زمین هایشان سر به فلک کشیده. ولی دیگر مناطق از جمله منطقه 2و پنج در فلاکت به سر می برد.
امیدوارم شهردار قم که راه استفاده از فرصت ها را می داند، مدیری که طی این شش سال توانمندی اش به اثبات رسیده، مدیران شهرداری مناطق را مجبور کند تا برای بهره مندی آنان از اقتصاد گردشگری طرح و ایده ارائه دهند تا مردمان این بخش از شهر هم از موقعیت ویژه این شهر بهره مند شوند تا جوانان بیکاراین مناطق بجای افتادن در دام باندهای توزیع مرگ از این طریق برای آنها فرصت اشتغال ایحاد شود. از هر بعد که نگاه کنی فرصت ها فراهم است، اما ضعف فکر و ایده داریم. امیدواریم شهردار کاردان ما این ضعف و مشکل را برطرف کند.
نظرات