الزاماتی برای آینده محیط زیست قم

سپهراقتصاد-  عباس جعفری - کارشناس برنامه ریزی محیط زیست

صيانت از محيط زيست يكی از مهمترین ارکان و حق های بنيادين هر جامعه ای می باشد. هدف گذاری برای آينده محيط زيست و اينكه سیاست گذاری های دولت به پیشرفت پايدار کشور ختم شود، از جمله تكاليف عمده و اصلی دولت ها محسوب می شود که در گذشته غفلتهایی نیز صورت گرفته و امروز در قالب مسائل و بحران های محیط زیستی، ظهور و بروز پیدا کرده است. دو راهبرد در آينده پژوهشی برای حوزه محیط زیست متصور است، یکی حركت از وضعيت موجود به سوی آينده و تكيه بر اصلاح و بهبود آنچه تاكنون گذشته است و ديگر هدف گذاری برای دست يابی به آينده ای ايده آل و قابل قبول که با کشورهای توسعه یافته قابل مقايسه باشد. محورهای اصلی اقدامات مورد نياز برای رسيدن به محیط زیستی پايدار در تغيير رفتار زيست محيطی به خصوص از ديد اقتصادی با ارتقای فرهنگ زيست محيطی، بیابان زدایی و احيا مراتع، حذف يارانه های مغاير با حفظ محيط زيست، توسعه فناوری های پاک، اصلاح فرهنگ مصرف گرایی با تغيير در شيوه زندگی، استفاده بهتر از زمين های كشاورزی با افزايش بهره وری، مدیریت مهاجرت، استفاده از فناوری های مناسب در كاهش آلاينده های هوا، آب، خاک و ... خلاصه می گردد. كاركرد دولت ها، متاثر از انديشه های حاكميت مردم، تضمين حقوق و رفاه اجتماعی و ايده حكمرانی مطلوب با رويكرد بهره برداری اصولی و منطقی از منابع طبیعی صورت می گیرد. سبک و میزان مسائل و بحران های محیط زیستی استان قم اگرچه مشابهت های بسیاری با سایر استان ها دارد اما سرعت تخریب و وسعت آن بخصوص در انتشار گرد و غبار و پسماندهای پرخطر، متفاوت و نیازمند اقدام فوری می باشد. هر سه عناصر زیستی استان قم در معرض تهدید جدی است، در کنار کسری تجمعی مخازن آبی استان و بحران فرونشست و افزایش شوری منابع آبی داخلی استان به دلیل سوء مدیریت پسماندهای ویژه و فاضلاب های صنعتی و خانگی، آلودگی خاک و منابع آبی به عناصر سنگین و سمی محتمل و حتی گزارش شده است. فرسایش خاک و گسترش بیابان در افزایش گرد و غبار در هوای قم نمود پیدا کرده است به طوری که تعداد روزهای با هوای ناسالم چندین برابر گذشته شده و همچنین وجود منابع سنتی و جدید انتشار آلایندگی و تجمیع پسماندهای ویژه در حومه شهر قم، سلامت زیستی کل حوضه آبریز، بخصوص شهروندان قمی را به مخاطره انداخته است. تاثيرگذاری شاخصه های حكمرانی مطلوب در تضمين محيط زيست سالم، سلامتی انسان، بهره مندی كارآمد از مواهب طبيعت و جبران خسارات زيست محيطي شکوفا می شود. با توجه به چشم انداز توسعه در کشور به نظر ديدگاه اول برای مدیریت سرزمینی استان قم و بسیاری از مناطق ایران منطقی تر باشد و با ارزیابی وضع موجود، رهیافت های مختلفی تدوين و از بين آنها باید مناسب ترين آنها از نظر حفظ محيط زيست و قابليت اجرا، انتخاب گردد. مطمئنا دستیابی به توسعه درخور استان قم در توجه به ویژگی های بالقوه سرزمینی در توسعه صنایع کم ریسک با اشتغال زائی بالا، توجه ویژه به صنعت گردشگری اعم از زیارتی، اکوتوریسم و درمانی و کنترل و نظارت بر مراکز انتشار آلایندگی با تکیه بر احیاء تخریب های گذشته می باشد که با ایجاد یک مدیریت متعهدانه، جامع و یکپارچه سرزمینی امکان پذیر است.

خبرنگار: سید علی رضا فقاهتی
برچسب ها

مطالب مرتبط

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
ارسال نظر